سايت گل- سابقه جواد خياباني و خاطرات جالبي كه علاقه‌مندان فوتبال از او در ذهن دارند باعث شده ديگر كسي توقع يك گزارش خوب و بدون اشكال را از او نداشته باشد. اما خیابانی در بازی ایران - عربستان  شب گذشته مرزهاي قبلي را باز هم گسترش داد و یکی از بدترین گزارش‌های عمرش را ارائه کرد.

آقاجواد طبق معمول در ابتداي گزارش گفت: «ما هم دقیقا تصاویر رو همین جور که شما دارید می‌بینید دریافت می کنیم!»   در نگاته اول باید پرسید واقعا این چه توجیهی است برای رگبار اشتباهات در امتداد 90 دقیقه؟ محسن مسلمان 6سال است در لیگ برتر بازی می‌کند اما خياباني او را نمی‌شناسد! به مهرداد اولادی می‌گوید احمد حسن‌زاده و در دقیقه 28 می‌گوید این اولین باری است که اولادی را می‌بینیم!

خیابانی که ديروز سوزنش روی محسن مسلمان گیر کرده بود، وقتی پیام صادقیان از زمین بیرون رفت، او را محسن مسلمان نامید. يعني گزارشگر سيماي عريض و طويل ايران از این مساله  اطلاع نداشت که محسن مسلمان و پژمان منتظری از پرواز تیم ملی جا مانده‌اند؟! اگر حافظه‌ او تا اين حد مشكل دارد چرا یادش نرفت که مرتب نام بانک رفاه را تبلیغ کند؟!

او چهره امید ابراهیمی و محمدمهدی نظری را هم اصلاً نمی‌شناسد. اینها خبط بزرگی است برای سیمایی که گزارشگرانش مدام به عدم جوانگرایی در تیم ملی ایراد می‌گیرند اما اصلا خودشان اسم این جوانان را هم بلد نیستند. آقا جواد در پایان هم ضمن ایراد گرفتن از تلویزیون کویت می‌گوید دست‌اندرکاران مسابقات باید فکری به حال سایت بازی‌ها بکنند!

در کمال تاسف باید یاد آور شویم انگار جواد خیابانی بازی های داخلی حتی مهمترین هایش را نمی بیند وگرنه حتما امیدابراهیمی را می شناخت تا در زمان  به بازی آمدن او – و با در نظر گرفتن اینکه او محسن مسلمان است- این تعویض را تغییری در جهت تهاجمی تر شدن تیم ملی بداند؟

شاید اگر خیابانی دقایقی از دو بازی قبلی پرسپولیس مقابل ملوان و تراکتورسازی را می دبد آشنایی کوچکی با چهره و استیل محمد رضاخانزاده پیدا می کرد تا بعد از درست گفتن نام او در دقایق ابتدایی بازی - آن  هم با اشاره نصف و نیمه همکارانش- مدتی طولانی او را احمد حسن زاده خطاب نکند و مجبور به عذرخواهی از خانواده خانزاده در شروع نیمه دوم نشود!

هر چند پست بازی خانزاده وحسن زاده اصلا شبیه هم نیست اما انگار خیابانی معرف ترین و شناخته شده ترین بازیکنان حاضر در ترکیب تیم ملی مقابل عربستان را هم از روی لیست و شماره هایی که در اختیارش گذاشته بودند می شناخت و تنها با تکیه بر این لیست اسامی بازیکنان  و تعویض ها را اعلام می کرد.

در واقع این لیست سراسر اشتباه بود که مسلمان در تهران  جا مانده را در آن می شد پیدا کرد اما برای گزارشگر درجه یک و شناخته شده سیما این عیب نیست که مثلا محمدمهدی نظری مهاجم شاخص فجرسپاسی را نشناسد و از کارگردان تلویزیونی بخواهد تصویر آهسته ورود او به میدان را به تصویر بکشد تا  این بازیکن را شناسایی کند؟

سوال اساسی اینجاست که چنانچه لیستی در اختیار گزارشگر تلویزیونی قرار نگیرد آیا او باید در شناختن نیمی از بازیکنان تیم ملی کشورش که به نوعی ستارگان لیگ برتر  به حساب می آیند و برخی از آنها بارها در اردوی تیم ملی بوده اند -یا حداقل چندباری مصاحبه هایشان در روزنامه های ورزشی همراه با تصاویر مختلف از آنها چاپ شده – عاجز بماند؟

خیابانی دیروز بارها به این موضوع اشاره کرد که لیست داده شده به او که توسط ای اف سی صادر شده  ایراد دارد و مثلا به جای خانزاده پسوند فامیل او که نادر است مقابل محمدرضا درج شده  اما به غیر از نکته فوق و اینکه چرا باید دانش گزارشگر آنقدر کم باشد که به لیست محتاج باشد،این مسابقات اصلا زیر نظر ای اف سی برگزار نمی شود  وتشکیلاتی مجزا دارد اما متاسفانه خیابانی که نه بازی های داخلی مان را نمی بیند و روزنامه ورزشی هم نمی خواند  از این مساله هم بی اطلاع است.

البته یقین داریم تمام این شناختن های مجدد  و تصحیح اشتباهات مربوط به خانزاده،ابراهیمی،حسن زاده و نظری توسط افراد بیرونی  و احتمالا خارج از استودیو و سیما به آقا جواد منتقل شده  اما چرا باید این اتفاقات آنقدر متعدد و آزاردهنده باشد که خیابانی برای اولین بار در عمر گزارشگری اش در پایان مسابقه به خاطر اشتباهات  متعدد خود مجبور به عذر خواهی از مردم شود؟

یادمان نرود گزارش ایران-عربستان سال 2001 یکی از تاریخی ترین گزارش های جوادخیابانی در حافظه فوتبالی مان نقش بسته  اماباید از خود او پرسید در این 11-10 سال  و از آن بازی تا این رویارویی ایران  وعربستان چه بر سر اوآمده که برخی ترجیح می دهند فوتبال های پرهیجان اروپایی و برخی مسابقات مهم داخلی و ملی که با گزارش او پخش می شود را با صدای بسته تماشا کنند؟!